Tijdens een nieuw intakegesprek meldde een mama zich radeloos aan voor haar 7-jarige dochter. Het meisje vertoont stilaan al schoolmoeheid en laat – enkel op school – ASS-kenmerken zien. Het CLB werd geraadpleegd en er werd doorverwezen naar een praktijk voor verdere diagnose. Ouders zijn echter helemaal niet overtuigd van het ASS-luik bij hun dochter. Mama heeft zelf ervaring als juf in het buitengewoon onderwijs type 9 (ASS). Ik adviseerde om eerst een schooloverleg in te plannen en de schoolse context meer te gaan aanpassen aan de educatieve noden van het kind. Ik heb een sterk vermoeden dat de ASS-symptomen met enkele ingrepen drastisch kunnen verminderen of wegvallen. Volgens onderzoek betreft het in de meeste gevallen inderdaad om misdiagnoses te gaan. Stel dat de schoolse aanpassingen niet lukken, dan is het verkennen door middel van verdere diagnosestelling nog een optie. Jammer dat zulke diagnoses vaak een stigma achterlaten en wordt daarbij de identiteitsontwikkeling van het kind vaak belemmerd.
Schooltrauma
Ondertussen is het schooljaar al weer halfweg en helaas krijg ik ook specifieke negatieve berichtgeving: ouders die hun kind aanmelden dat het niet meer naar school wil, leraren die zich zorgen maken om een bepaalde leerling omdat die niet meer lijkt aan te sluiten...
